Als je je verdiept in spiritualiteit, hoor je vaak dat elke ontmoeting een kans is om je triggers te onderzoeken en te groeien. Maar is het écht daadwerkelijk nodig om elke moeizame interactie samen te onderzoeken? Of is het mogelijk dat je juist in je eigen ‘’tribe’’ de veiligheid vindt om te groeien?

Een trigger relatie is vaak een spirituele vriendschap waarin twee mensen, ondanks moeilijke tijden en oude pijn, blijven proberen de relatie te laten slagen. Dit verschilt van een veilige relatie, die niet betekent dat je nooit getriggerd wordt. In een veilige relatie erken je je emoties en reageer je op een bewuste manier, zonder dat angst of onzekerheid je gedrag volledig bepalen. Hierdoor voorkom je dat iemand voortdurend bevestiging zoekt of uit verbinding stapt.

In spirituele kringen wordt dan vaak gezegd: “Waarom word jij getriggerd?” Waarbij de oplossing altijd bij jezelf zou liggen. Maar ik geloof niet dat je die triggers actief hoeft op te zoeken. Volgens het principe van “Your vibe attracts your tribe” is het juist belangrijk om naar je eigen intuïtie te luisteren. Als je gevoel ‘nee’ zegt bij een persoon, mag je dat signaal écht serieus te nemen.

HERHALING VAN OUDE PATRONEN

Dit is precies waar de valkuil ligt: De illusie dat je, door jezelf eindeloos aan te passen en je triggers voortdurend te onderzoeken, uiteindelijk een gezonde relatie kunt creëren en een beter mens wordt. Maar wat als de persoon tegenover je daartoe niet in staat is?

Het is essentieel om te beseffen dat je niet iedereen kunt “redden,” en dat je jezelf daarmee vaak tekortdoet.