Als je wilt kun je met één klik een abonnement aanvragen om maandelijks cacao door je brievenbus te krijgen zodat je nooit meer een dag zonder zit, als vervanger voor je koffie. Het geluk lijkt niet op te kunnen met Cacao, of toch wel? In deze column neem ik je graag mee in mijn eerlijke ontdekkingen tijdens mijn reis door Guatemala waarbij ik een Cacao plantage bezocht.

Een witte man verwelkomde ons voor de rondleiding en workshop, ondanks de extreme hitte van 35 graden op de plantage. “We werken hier samen met de lokale bevolking en helpen hen herinneren hoe ze zelfvoorzienend kunnen leven sinds de kolonisatie. Alle eeuwenoude kennis over de planten is verloren gegaan,” legde hij uit.

Hij liet ons zien hoe er op de plantage ook andere soorten planten groeiden met hun eigen compost. De lokale mensen woonden boven op de berg in de jungle en kwamen elke dag naar beneden om op de plantage te werken en mochten ook zelf inbrengen. Ze waren allemaal vrolijk.

Dit seizoen was uitzonderlijk droog. De cacao moest dieper uit de jungle worden geïmporteerd en van andere Guatemalanen worden opgekocht. Op de plantage stonden slechts enkele uitgedroogde bomen. Hier op de plantage kochten ze de hele cacaovruchten op van andere Guatemalanen om alles te kunnen verwerken zowel de bonen als het sap van die vrucht.

Wie leert van wie?

Cynthia, een inheemse vrouw, leerde ons in haar Q’eqchi’ (Maya taal) hoe we de cacaobonen moesten roosteren op het vuur, met de hand malen en hoe we er vervolgens ceremoniële cacao van konden maken. Ik was verbaasd over hoe zwaar dit werk was, ondanks dat ik me al bewust was van het complexe proces en luisterde vol bewondering naar haar prachtige taal.

Op de plantage realiseerde ik me hoe ingrijpend de kolonisatie is geweest. Het is voor mij vreemd dat wij, witte mensen, in deze afgelegen gebieden in de jungle degenen zijn die hen komen helpen herinneren aan hun eigen kennis.

Toch kon ik ook niet negeren hoe gezien en gehoord deze mensen zich voelden omdat ze voldoende geld verdienden, de medische zorg kregen die ze nodig hadden, en ondertussen leerden hoe ze zelfvoorzienend konden leven. Het gaf mij een dubbel gevoel.

Het proces van de verwerking van cacao

Ik werd mij bewust van het complete proces: De cacao moest eerst geplukt worden, dan urenlang met de auto naar een andere plek gebracht worden om onder bladeren te lekken in dozen. Als al het vocht eruit was, konden de bonen naar een andere bak om in de zon te drogen. Daarna moesten ze handmatig geroosterd en gemalen worden om in een vorm gegoten te worden en weer hard te worden in een koeling.

Vervolgens moest de cacao eerst tien uur uit de jungle worden gereden om daarna naar het buitenland (of dus Nederland) gevlogen worden. Er zijn zoveel handen betrokken bij een blok cacao. Het is echt nog kostbaarder dan chocolade, omdat er daarvoor zoveel minder bonen worden gebruikt en het vermengd wordt met melk en suiker.

Elke dag cacao drinken

Ik blijf me verbazen over hoe sommige cacao verkopers beweren dat je het elke dag kunt drinken als vervanger van koffie of het elke dag kunt drinken. Daarbij lijken we te vergeten dat koffie ook een plantmedicijn is en daar ook een kostbaar proces achter zit en we dat ook niet mogen misbruiken.

Ik hoop dat deze blog je mocht inspireren om écht alleen wanneer je je geroepen voelt door het plantmedicijn Cacao haar in te zetten voor diepe innerlijke heling in het kader van bewustzijn zodat we de aarde niet onnodig overbelasten met onze vraag en de lokale mensen een eerlijkere prijs voor hun product kunnen vragen. 

Als je over deze column wilt meepraten, stuur me dan een DM via Instagram of zet een reactie onder deze column. De dingen die ik heb opgeschreven, zijn enkel mijn bevindingen. Ik sta altijd open voor nieuwe en/of andere perspectieven.